Merhabalar depresyon hırkalarım
Blogun ayarlarını değiştirmekle uğraşıyorum şu sıralar.Blogun şu anki görünümüyle son yazım büyük ihtimal o zaman size bir anımı anlatayım .
" Yeter ki Türk'e yasak de" diye bi geyik vardır , bilirsiniz şimdi bunu kanıtlayacağım :
10.sınıftayım ,bir coğrafyacımız var gülersen seni yok yazar o derece.Okul formamızda gömlek var ve tabi ki zorunlu.Kışın kazak filan giyiyoruz ya içine bi de gömlek giymek istemiyorum.Zaten gömleğim dar olsun diye 2 beden küçük,kazağın içinde kaybolup gidiyor hayır yani ne gerek var ?! Bu beni 5 den fazla kez yok yazdı gömleğim yok diye.
Ben de gittim eski gömleklerimden birini aldım yakasını kestim.Onun dersi olunca yakayı kazaktan içeri sokuyordum.Gömlek giymişim gibi görünüyordu.Ben de artık gördü görmedi paniğini yaşamadan parmak kaldırıyor , iğrenç esprilere anırabiliyordum.Giderken de dolaba atıyordum.Ohh..kebap!
Birgün bana dedi ki öğretmenim :"Aferin bak akıllandın" Akıllandım akıllanmasına da ama istediği biçimde değil .
