Öldüm filan zannettiniz herhalde.
Bu yazıyı çok hızlı yazıcam;çünkü babaannem saat 10'da uyuduğu için zamana karşı yarıştığımızı sanıyor.
Her neyse başıma neler geldi bir bilseniz.Kaburgamı çatlattım!!!Hem de o kadar ezik bi nedenle ki anlatmak dahi istemiyorum.Kısacası demirlerden atlarken o şom ağızlı ilkokul hocalarının dediği'O demirler birgün bi yerinize batacak'lafını bizzat yaşadım.Çok da realist yazıp içinizi kaldırmak istemiyorum ama olay şuydu ; demirlerde iki basamak vardı.İlkine bi ayağımı koydum ikincisine diğer ayağımı koyacakken ilk ayağım kaydı ve ayaklarım tamamen yerçekimine boyun eğdi.O sırada demirler kaburgama çarpma suretiyle tişörtü delerek beni adeta kurumaya bırakılmış bir çamaşır gibi sallandırdı.Yemin ederim Amerikan çizgi dizilerindeki loser tipleri şimdi daha iyi anladım.Zaten ordan tekrar inmek bambaşka bi olaydı.
İşte canımın ne kadar acıdığın resmi.Bi de ağrı kesici iğne yapacaklardı.Ben de ağzım açık koluu sığırdım bekliyorum.Hemşire perde çekti.Ben de diyorum niye perdeyi kapatıyor.Sonunda acı gerçekle karşılaştım ve yalpalaya yalpalaya popomu tuta tuta bütün hastaneden geçtim.Otobüste yarım havada oturdum falan filan.
Hayatımda şu sıralar hiçbir şey düzgün gitmiyor zaten.Hemen bir fotoğrafla ispatlayayım.
Olması gereken yukardakiydi.Yandaki de benim yaptığım.Poff!
Geçen iki arkadaşımın doğum gününü kutlamak için pikniğe gitmeye karar verdik.Twitter'da da paylaştım .Önce şöyle başladı;
Sonra içimizdeki(daha doğrusu benim içimdeki) piknikçi açığa çıktı.Maskeleri indirdik,tişörtleri çıkardık.Ve o belirdi beyaz atletli mangalcı ruhu!
Nasıl yakıcaz lan bunu derken
Hiç yanmayan mangalımız
Bu fotoğrafıma çok güldüm.Salıncağı 1000002574. denememde hala kuramamamın verdiği hüzün ve öfke gözlerimde.
Doğum günü bebesi
İşte GERÇEK mangalcı
Şimdi diyebilirsiniz 'Aaaa bey bak ne güzel eğlenmişler'Hayır!Ankara'nın soğuğunda götümüz dondu efendim !!
