2 Kasım 2012 Cuma

DENİZİN RENGİ DEĞİŞTİ

    Apar topar hazırlandık.Ne bileyim bir an önce geldiler.İnsan bir arar geldik diye,neyse.Doluştuk 5 kişilik arabaya 8 kişi gidiyoruz.Annem yok.Ben,Elçin,Elçin'in 3 kuzeni ve benim 3 arkadaşım.Giydirdiler bana da bikiniyi denize gidiyoruz sandım.Neymiş efendim parasailing!Ben vakti zamanında lunaparktaki tırtıla binince ağlamış insanım hadi bunu geçtim evin alarmı birden bire çalınca korkudan ağlamış,lensleri bozulmasın diye lenslerini çıkarıp ağlamaya devam etmiş bir insanım.Neyime benim parasailing.Ama korkumu gizledim.Oyunbozanlık yapmamak ya da utandığımı belli etmemek için susmadım.Elçin istemişti gelmemizi ve onun sakladığı korkular karşısında benimki bir hiçti.
 
     Neyse şimdi 8 kişi aynı anda olmuyor tabi.Bekliyoruz.Bekledikçe korkum iyice artıyordu buna rağmen güneş kremim yanımda mı yaaee diye bakmadan da edemiyordum.Her neyse her şey havalanana kadarmış.Yukardayım bütün o çirkinliklerden uzakta.Bir taraftan da bakıyorum Elçinler aşağıda denize girmişler.Bütün çevreyi süzdükten sonra işler yine korkutucu olmaya başladı.O çirkinlikler diyarına hasret kalmış,hatta muhtaç olmuştum.Birkaç derin nefes aldım.Deniz kokusu.Neyse ki gökyüzünde petrol yok dedim.Hırslardan,insanlardan ve paradan uzak bir yerdi çünkü.Yavaş yavaş indim.Yüzdüm Elçinlere kadar.Bacaklarımın titrediğini hissediyordum buna rağmen yüzüyordum.Gördüklerimizi anlattık birbirimize;çünkü uzun süre boyunca gördüğümüz en güzel şey olacaktı gökyüzü.Diğerleri güneşlenmeye gitti.Bir de acıklamışlar mı ne.Elçinle konuşmaya başladık.İyi olduğundan filan bahsetti.İyi değildi.Hiç korkmadığından ve bu da doğru değildi.Birkaç kahkahadan sonra o an gelmişti.O kadar istemiyordum ki o anın gelmesini gözümü kapattım adeta göz kapaklarımla ittim zamanı ama olmadı.Gözlerimi açtığımda boğuluyordu.İnkar etmek hiçbir işe yaramazdı,ağlamak da.Sımsıkı tuttum.Başı havada kalmalıydı.Burnuma kadar sudaydım bu sefer ayaklarımla kaderi ittim.

  
Yapacak hiçbir şey yoktu.Yemin ederim bütün gücüm bu kadardı,yemin ederim.Havadayken masum görünen doğa da bana karşıydı.O sakin deniz, rüzgar düşman kesilmişlerdi bana.Elçin'i koltukaltlarından sıkıca kavramıştım.Hissedebiliyordum artık nefes almıyordu ama henüz her şey bitmiş değildi.Hepimiz ölceğimizi biliyoruz ama bu hayatımızı pek değiştirmiyor değil mi?Bir doktorun arkadaşınızın yakın zamanda öleceğini söylemesi de pek bir şeyi değiştirmiyor.Umut yaşamak için bir sebep ama yaşatmak için değil maalesef.O sırada Zehra ve Tuna bizi gördü.Allah'ım o nasıl bir bağırıştı nasıl bir koşuş.Diğerleri yere oturmuşlardı.Tuna bütün gücüyle Elçin'i üstümden aldı.Zehra beni sudan çıkardı.Kulaklarımın içinde su vardı ve biri kumun üstündeydi.Su kustum.Tuzlu ve ölüm kokan.Sonrası yok.Kendime geldim,gelmek istemedim.Çığlık attım,korkumu saklamadım.Üzüntüm hala içimde.Elçin de korkusunu saklamadı üzüntü de yok onun içinde.